الا یا ایها المهدی

الا یا اَیُها المَهدی مُداوم الوَصل ناولها
که در دوران هجرانت بسی افتاده مشکلها
صبا از نکهت کویت نسیمی سوی ما آورد
ز سوز شعلة شوقت چه تاب افتاد در دلها
چو نور مهر تو تابید بر دلهای مشتاقان
ز خود آهنگ حق کردند و بربستند محملها
دل بی‌بهره از مهرت حقیقت را کجا یابد
حق از آئینه رؤیت تجلی کرد بر دلها
بکوی خود نشانی ده که شوق تو محبّان را
ز تقوی داد زاد ره، ز طاعت بست محملها
بحق سجّاده تزیین کن مهل محراب و منبر را
که دیوان فلک صورت از آن سازند محفلها
شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین حائل
ز غرقاب فراق خود رهی بنما به ساحلها
اگر دانستمی کویت بسر می‌آمدم سویت
خوشا گر بودمی آگه از راه و رسم منزلها